Argh! even onzeker….

Pff nieuwe mama zijn is echt niet altijd even makkelijk! Ons meisje doet het hartstikke goed. Ze groeit en ze doet alles veel te snel. Nekje omhoog, opdrukken, zitten, staan (met hulp), omrollen. Ze wil het allemaal en doet het geweldig! Met 4 maand naar het consultatie bureau, ze was maar een pond gegroeid. Maar dat maakte niet uit. Dit zagen ze vaker bij borst gevoede kinderen en aangezien ze zo actief was…

Toch even controleren

Van de week was ze 5 maand en ik dacht laat ik toch maar even naar het bureau spreekuur gaan om haar tenminste te wegen (geen weegschaal thuis!). Nou was ze de afgelopen maand maar een halve pond gegroeid. Ook komt ze ineens weer ’s nachts om voeding vragen. Eerst één keer maar ondertussen gewoon weer om de drie uur. Pff!

Hmm en dan gaan de vragen toch wel groeien. Krijgt ze niet genoeg melk? Stopt mijn productie? Krijg ik die weer omhoog? Of zal ze het vanaf volgende maand gewoon reden met wat minder melk en hapjes erbij? En wanneer mag ik weer doorslapen ’s nachts? PLEASE!

Ik voed Jenthe op aanvraag. Als zij wat wil drinken krijgt ze dat. Dit was eigenlijk altijd om de drie uur en ’s avonds clusterde zij zich vol voor de nacht. Toch had ik het gevoel dat de productie omhoog moest. Eerst heb ik geprobeerd om haar te voeden om de twee uur. Maar de nachtvoedingen bleven.

Wat doe ik verkeerd?

Vrijdag’s dus even naar het consultatiebureau. Even wegen! Een halve pond..okee?! Jenthe had maar 2 minuutjes geslapen op de rit erna toe een half uurtje rond de middag en een uur rond 2 uur. Dus echt veel slaap had ze niet gehad die dag. En toen ging ik, de idiote mama die ik ben, ook nog even bedenken dat ik extra ging kolven om de productie te verhogen. Elk half uur. Zoals een regeldag hoort te gaan. HA HA HA!
Dat ging echt geweldig! Not… Op een gegeven moment had Jenthe natuurlijk honger en ik had volgens haar mijn borsten leeg. Bummer! Dikke drama hier in huis. Een meisje dat honger had en ik had maar 70 ml in de koelkast staan. Dus hup nog maar 100 ml poedermelk gemaakt. Gelukkig daarvan nog een beetje in huis liggen.
Dit was even een heel erg machteloos momentje. Ik werd er toch wel behoorlijk onzeker over. Gelukkig waren mijn vader en moeder hier net en konden zij mij mooi een handje helpen.

Jenthe heeft nog even bij opa en oma op schoot gezetten en mijn moeder heeft mij nog even geholpen en hebben Jenthe en ik even heerlijk gedoucht met elkaar. Even een relaxed momentje met z’n tweeën na dat pittige momentje. Daarna nog even relaxed onder de deken op de bank en een borstvoeding. Om kwart voor 9 sliep Jenthe eindelijk en was ik over het voeden net zo onzeker als maar kon.

Om hulp vragen

Nou vroeg Martin’s collega laatst hoe het met de borstvoeding ging. Klinkt een beetje raar zo maar zijn vrouw Renske Hake is contactpersoon bij VBN. Vereniging Borstvoeding Natuurlijk. Wat natuurlijk ontzettend lief is om te vragen. Niet iedereen denkt daaraan.

Vorige week had ik al de gedachte om haar misschien te vragen voor advies. Maar agh ja dan ben je (ik tenminste wel) toch een beetje eigenwijs en dacht ik: kan nog wel even wachten. Maar vanmorgen was ik eindelijk zo ver. En heeft Martin voor mij gevraagd of ik in contact kon komen met Renske.
’s Avonds om 21.49 uur om precies te zijn kreeg ik een berichtje met haar telefoon nummer en ik heb direct gebeld.

Wij hebben 41 minuten lang aan de telefoon gehangen en zij heeft me geweldig gerust gesteld. Na mijn hele uitleg van hierboven en hoe de borstvoeding de rest van de tijd is geweest, heeft Renske mij geweldige tips gegeven.

Ten eerste moest ik maar eens de groeicurve op zoeken van het WHO, de groeicurve van een fles- of borstgevoed baby verschilt nogal. Ook moest ik de 4 maandendip googlen. Dus ingetypt en het eerste item wat ik tegen kom is van Ouders van nu – forum 4 maandendip en het lijkt precies op wat ik op het moment mee maak met Jenthe. Snel afgeleid, 3 keer per nacht willen drinken en soms wat huilen na tijd. Gelukkig er zijn meer mensen die er last van hebben. Nou ja liever heeft niemand er last van maar het stelt wel gerust.

De tips die Renske me gaf:
Tip 1: Jenthe is begonnen met de hapjes (Eerste keer hapje maken). Ze adviseerde mij om daar tenminste een week even weer mee te stoppen omdat het kan zijn dat ze daar wel vol van is. Aangezien zij er nog geen voedingsmiddelen uit kan halen en hier dus nog even niks aan heeft, is de kans groot dat ze daarom ’s nachts honger heeft.

Tip 2: Om de productie te verhogen kon ik na het voeden, even na kolven. Echt de allerlaatste druppels eruit kolven. Ik moet zeggen dat ik er dan ook echt nog wel wat uithaal. 20 ml per borst ongeveer!

Tip 3: Voordat dit geprut aan de borst kwam clusterde Jenthe s’ avonds. Op het moment dus niet meer. Dus dan moest ik het zelf maar doen. Zaterdag avond heeft ze dan ook 3 voedingen vlak achter mekaar gehad. Hier heb ik dan niet gekolfd na de voeding omdat ik wel wou dat ze ook wat te drinken had.

Tip 4: Ik deed al aan borstcompressie (masseren van de borst) tijdens het kolven. Maar het was ook een optie om dit te doen tijdens het voeden. Dit is natuurlijk wel wat lastiger omdat je minder ruimte hebt. Maar dat gaan we proberen uit te voeren hahaha!

Tip 5: De allerleukste wat mij betreft!! Droomvoeden… Het klinkt alleen al leuk. Het leuke is dat Jenthe dit al kan. Want in de eerste weken moest ik haar zowat uitkleden en blijven kriebelen om haar te laten blijven drinken, zo snel viel ze weer in slaap. Dan dronk ze gewoon niet meer. Deze tip hebben we dan ook direct 2 keer uitgevoerd vrijdag avond. Echt zo leuk om te doen!

Nou mensen dit is een lange blog maar ik moet zeggen dat ik ook wel even wat van mijn hart moest schrijven. De nachtvoedingen maken mij toch best wel moe, het slecht drinken, snel afgeleid zijn en huilen na het drinken maakt je best onzeker. Helemaal vrijdag’s was ik giga emotioneel samen met Jenthe.

Ik kan Renske dan ook niet vaak genoeg bedanken want ik was binnen 41 minuten weer helemaal terug bij mijn eigen gevoel. En dat is voor mij zo belangrijk!

Okee nu brei ik er een eind aan hoor. Ik hoop dat jullie mee genoten hebben van mijn drama dag hahaha (nu kan ik er wel om lachen) en dat ik misschien anderen er mee kan helpen. En terwijl ik de blog nog een keer overlees krijg ik tranen in mijn ogen. Niet meer van het onzeker zijn maar van geluk en juist het zeker zijn. Dat ik dit kan! Zoals ik al eerder heb gezegd. Vrouwen zijn hiervoor gemaakt! Het oergevoel is er weer.

Dikke kus Lieneke